الاستومرهای گرمانرم (TPE’s) دسته ویژه ای از پلیمرها هستند که در عین دارا بودن رفتار کشسان لاستیک ها، مانند گرمانرم ها فراوری می شوند. به عبارت دیگر، TPEها پلی هستند که فاصله میان لاستیک های گرماسخت و گرمانرم ها را پر می کنند. بنابراین، می توان آن ها را با تجهیزات فرایند چکیده کامل
الاستومرهای گرمانرم (TPE’s) دسته ویژه ای از پلیمرها هستند که در عین دارا بودن رفتار کشسان لاستیک ها، مانند گرمانرم ها فراوری می شوند. به عبارت دیگر، TPEها پلی هستند که فاصله میان لاستیک های گرماسخت و گرمانرم ها را پر می کنند. بنابراین، می توان آن ها را با تجهیزات فرایندی مرسوم گرمانرم ها بارها و بارها فرایند کرد. بازیافت-پذیری TPEها موجب می شود که این مواد نسبت به لاستیک های گرماسخت، آلودگی کم تری برای محیط زیست داشته باشند. این مزیت در کنار فرایندپذیری راحت، باعث شده است که TPEها برای جایگزینی لاستیک های گرماسخت در کاربردهای متفاوت مانند صنعت خودروسازی، اصلاح آسفالت، چسب ها، پاپوش ها، محصولات پزشکی و غیره استفاده شوند. دامنه ی کاربردها و تقاضای بازار برای TPEها روزبه روز در حال گسترده تر شدن است. از این رو در این مقاله ، پس از معرفی کلی این دسته از پلیمرها، ساختار، خواص و ویژگی های مهم ترین انواع TPEها شرح داده می شود.
پرونده مقاله
گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) به طور گسترده برای تعیین بلورینگی پلیمرهای نیمه بلورین به کار می رود. گرمای ذوب نمونه پلیمری معمولاً با اندازه گیری مساحت بین منحنی گرماگیر ذوب و خط پایه که به صورت دلخواه و خطی از ابتدا تا پایان منحنی ذوب ترسیم می شود، محاسبه می شود. خط پایه چکیده کامل
گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) به طور گسترده برای تعیین بلورینگی پلیمرهای نیمه بلورین به کار می رود. گرمای ذوب نمونه پلیمری معمولاً با اندازه گیری مساحت بین منحنی گرماگیر ذوب و خط پایه که به صورت دلخواه و خطی از ابتدا تا پایان منحنی ذوب ترسیم می شود، محاسبه می شود. خط پایه ای که به این صورت تعیین می شود، مفهوم فیزیکی ندارد. خط پایه صحیح در واقع همان ظرفیت حرارتی نمونه نیمه بلورین است که هم با افزایش دما و هم با تغییر بلورینگی تغییر می کند و نمی تواند خطی باشد. لذا در اغلب موارد، نتایج بستگی زیادی به تخمین کاربر از خط پایه صحیح دارد. از مقایسه آنتالپی یا گرمای ذوب اندازه گیری شده با گرمای ذوب پلیمر کاملاً بلورین، درجه بلورینگی نمونه تعیین می شود. باید توجه کرد که آنتالپی، کمیتی وابسته به دما است. ذوب بخش های بلورین نمونه پلیمری در دماهایی متفاوت و پایین تر از دمای ذوب پلیمر کاملاً بلورین انجام می شود. به این ترتیب، مقایسه آنتالپی ذوب نمونه نیمه بلورین و کاملاً بلورین که در دماهای مختلفی تعیین شده اند، صحیح نیست. در این کار، نحوه تعیین یک خط پایه صحیح برای منحنی گرماگیر ذوب در نمودار حرارت دهی DSC و نیز تابعیت دمایی آنتالپی ذوب مورد بررسی قرار می گیرد که منجر به تعیین دقیق تر بلورینگی و تابعیت دمایی آن می شود.
پرونده مقاله
در سه دههی اخیر، تحقیقات بسیاری در زمینهی پلیمرهای حافظه شکلی انجام شده و در چند سال گذشته نیز علاقه به تحقیق و پژوهش در این زمینه، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در این مطالعه به بازبینی جامع و کاملی در مورد ساختار، سازوکار، مدل و کاربردهای این دسته از پلیمرها پرد چکیده کامل
در سه دههی اخیر، تحقیقات بسیاری در زمینهی پلیمرهای حافظه شکلی انجام شده و در چند سال گذشته نیز علاقه به تحقیق و پژوهش در این زمینه، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در این مطالعه به بازبینی جامع و کاملی در مورد ساختار، سازوکار، مدل و کاربردهای این دسته از پلیمرها پرداخته شده است. بهطورکلی سازوکارهای پلیمرهای حافظه شکلی به سه گروه القای گرمایی مستقیم، القای گرمایی غیرمستقیم و القای نوری تقسیم میشوند و هر کدام واحد کلید مخصوص به خود را دارند که کنترلکنندهی ساختار شکل است. این کلیدها دارای فاز آمورف یا نیمهبلورین هستند که در دو سطح فازی و مولکولی تعریف میشوند. همچنین افزایش خواص مکانیکی از جمله استحکام و چقرمگی پلیمرهای حافظه شکلی، از اهمیت بالایی برخوردار است که میتواند باعث افزایش کارایی آنها شود. از پلیمرهای حافظه شکلی میتوان در صنایع پزشکی، هوافضا، نساجی و غیره استفاده کرد. در صنایع نساجی، از فرایند الکتروریسی بهعنوان روشی ساده و کارآمد برای تهیهی الیاف پلیمری حافظه شکلی و توسعهی ساختار آنها استفاده میشود که سازوکار و نحوهی تهیهی این الیاف مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
پرونده مقاله
گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) بهطور گسترده برای تعیین بلورینگی پلیمرهای نیمهبلورین به کار میرود. در مدل دوفازی از مقایسه آنتالپی یا گرمای ذوب اندازهگیری شده با گرمای ذوب پلیمر کاملاً بلورین، درجه بلورینگی نمونه تعیین میشود. گرمای ذوب نمونه پلیمری با اندازهگیری مساحت چکیده کامل
گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) بهطور گسترده برای تعیین بلورینگی پلیمرهای نیمهبلورین به کار میرود. در مدل دوفازی از مقایسه آنتالپی یا گرمای ذوب اندازهگیری شده با گرمای ذوب پلیمر کاملاً بلورین، درجه بلورینگی نمونه تعیین میشود. گرمای ذوب نمونه پلیمری با اندازهگیری مساحت بین منحنی گرماگیر ذوب و خط پایه محاسبه میشود. در مسیر واقعی فرایند ذوب، خط پایه صحیح در واقع همان ظرفیت حرارتی پلیمر نیمهبلورین است که هم با افزایش دما و هم با تغییر بلورینگی تغییر میکند و تعیین آن دشوار است. از آنجا که آنتالپی کمیتی تابع حالت و مستقل از مسیر فرایند است، به جای مسیر اصلی فرایند که در آن افزایش دما و ذوب ماده پلیمری همزمان صورت میگیرد، میتوان دو مسیر جایگزین طراحی کرد که محاسبه آنتالپی آنها آسانتر است. در این مسیرهای جایگزین، که در این کار مورد بررسی قرار میگیرند، دو مرحله افزایش دما و ذوب از یکدیگر تفکیک میشوند. لذا فرض میشود که ابتدا در دمای ثابت، ذوب کامل پلیمر نیمهبلورین صورت گرفته و سپس دمای مذاب افزایش مییابد، یا ابتدا افزایش دمای پلیمر نیمهبلورین (بدون ذوب شدن) رخ داده و سپس ذوب آن در دمای ثابت صورت میگیرد. در نهایت تأثیر منطقه بین سطحی بلور-آمورف و وجود نقص در ساختار بلور، که در مدل دوفازی نادیده گرفته میشود، در مقدار آنتالپی ذوب و محاسبه بلورینگی مورد بررسی قرار میگیرد.
پرونده مقاله